MAJI YA BAHARI YALINIFANYA NIUE KIJIJI KIZIMA SEHEMU YA KWANZA

Nilikuwa nimezoea kudharauliwa, lakini siku ile nilihisi dunia imenigeuka.
Nilimpenda Halima tangu utoto. Tulikua wote kijijini, tukikimbizana ufukweni na kuota ndoto za kesho njema. Nilidhani wakati nikiwa kijana sasa, mapenzi yangu yangepokelewa kwa mikono miwili. Lakini sikujua kama moyo wa Halima ulikuwa umeshikiliwa na tamaa za mali.

Siku ile nilijitokeza sokoni nikiwa na kipande cha mkufu wa shilingi elfu mbili nilichonunua baada ya kuuza samaki. Nikaamua kumpelekea kama ishara ndogo ya upendo. Nilipomkaribia pale alipokuwa akicheka na marafiki zake, nilinyosha mkono nikiwa na tabasamu la aibu.

Lakini Halima alitazama mkufu ule, akatazama mavazi yangu ya matambara, kisha akapiga kicheko kilichovunja moyo wangu vipande.

“Maskini kama wewe unadhani naweza kuwa wako?” alisema kwa sauti kubwa.

“Halima, mimi…” nilijaribu kusema.

Lakini hakunipa nafasi. Alinishika bega kwa nguvu, akanipeleka katikati ya sokoni, na kwa sauti ya dharau akapaza:

“Huyu hapa ndiye kijana anayedhani mimi nitakuwa mke wake. Angalieni alivyo na suruali iliyochanika!”

Watu walicheka, wengine wakapiga mluzi wa kejeli. Machozi yakanijaa, moyo ukachomwa kama moto. Nilihisi kama ardhi ingetafuna miguu yangu ili nipotee. Nilirudi nyumbani nikiwa nimevunjika roho.

Usiku ule sikulala. Niliwasha moto mdogo nje ya nyumba, nikakaa nikitazama nyota huku machozi yakitiririka. Moyoni mwangu nikasema:

“Sawa Halima… utajua mimi ni nani. Hata kama nitauza roho yangu, nitahakikisha utalia damu.”

Kwa mganga wa kijiji cha jirani

Asubuhi ilipofika, niliamka mapema na kuanza safari ya kuelekea kijiji cha jirani. Nilikuwa nimewahi kusikia habari za mganga aliyeitwa Mzee Nganga, mtu mwenye nguvu zisizo za kawaida. Walisema aliweza kuzungumza na bahari na kuamuru upepo.

Nilipofika kwake, nyumba yake ilikuwa ndani ya kichaka kizito, kivuli kikitanda kama usiku. Mlango wa makuti ulijifungua polepole kana kwamba ulikuwa ukinisubiri. Nilipiga hatua moja ndani na ghafla nikahisi baridi kali, hewa ikawa nzito.

Mzee Nganga alikaa katikati ya chumba, macho yake mekundu kama makaa ya moto. Ngozi yake ilikuwa imefunikwa na alama za ajabu, na alishikilia fimbo iliyokuwa na vichwa vya samaki vilivyokauka.

“Umekuja kwa nini, kijana?” aliniuliza kwa sauti ya kina, ikipenya hadi kwenye mifupa yangu.

Nilimeza mate, nikapiga magoti.

“Nimekuja… kwa kisasi. Halima amenidhalilisha mbele ya kila mtu. Nataka ajue uchungu.”

Mzee Nganga alitabasamu taratibu, meno yake meupe yakionekana kama ya paka gizani. Akaondoka ndani, akirudi na kidumu cha udongo kilichojaa maji meusi yenye harufu ya chumvi kali.

“Haya ni maji ya bahari kutoka kina cha giza. Humo ndani kuna nguvu ambazo hata majini yanaziheshimu,” alisema akiniangalia kwa macho ya kutisha.

Akalizungusha juu mara tatu, akazungumza maneno yasiyoeleweka, kisha akanipa.

“Haya masharti ni ya kufa na kupona:

Utayaoga usiku wa manane ukiwa peke yako.

Maji haya hayapaswi kugusa sehemu nyeti za mtu mwingine zaidi yako.

Usiyacheze, usiyakosee.

Ukikosea… kiumbe kilicho ndani kitafunguka. Kitalipiza kisasi si kwa yule uliyemlenga pekee, bali kwa kila aliye karibu.”

Nilipokea kidumu kwa heshima na hofu, nikiahidi moyoni kutomwangusha.

Niliporudi nyumbani, nilikiweka kidumu chini ya kitanda changu, nikisubiri usiku wa manane ili niende bafuni kufanya tambiko. Lakini nilipolala kidogo, usingizi mzito ukanipitia bila kujua.

Wakati huo mdogo wangu, Amani, aliingia chumbani. Alikuwa amerudi kutoka mpira, jasho likimtoka na kiu ikimsumbua. Alipoona kidumu kikiwa na maji, alidhani ni maji ya kunywa au kujitawaza.

“Aah, kaka ametunzia maji baridi,” alijisemea.

Amani akaingia bafuni, akafungua, akayamwaga kichwani. Akajitawaza mwili mzima, maji yale yakigusa sehemu zote za mwili wake – hasa sehemu zile ambazo mganga alikataza.

Alipotoka bafuni, alihisi baridi isiyo ya kawaida ikipenya hadi ndani ya mifupa yake. Alijua si kawaida, lakini hakujali.

Mimi nilipoamka dakika chache baadaye, nilichukua taulo, nikiwa tayari kwa tambiko. Nilipofika bafuni, kidumu kilikuwa tupu, kikiwa kimeegeshwa pembeni.

Nilihisi miguu ikilegea. Jasho jembamba likanitoka usoni. “Ewe Mungu… nimefanya nini?”

Nilipomuita Amani, akatoka nje huku akicheka.

“Asante kaka, maji yale yalikuwa matamu sana. Yalikuwa yanapooza mwili mzima.”

Sikujua nimfanyie nini. Nilihisi sauti ya mganga ikining’ong’oneza kichwani: “Ukikosea, kijiji chote kitapoteza.”

Porini – kuzaliwa kwa kiumbe

Usiku huo huo, upepo mkali ulianza kuvuma kutoka baharini. Mbingu zikagubikwa na mawingu meusi kana kwamba kulikuwa na dhoruba isiyo ya kawaida.

Katikati ya pori lenye mangrove, bahari ilijigawa kama inapasuka. Kutoka kwenye kina cha giza, ulimwengu mwingine ulijifungua. Maji yalikimbia kwa kasi, yakizunguka kama kisima cha kimbunga.

Kutoka humo, mikono mirefu iliyojaa minyoo ilianza kujitokeza. Ngozi yake ilikuwa nyeusi yenye kung’aa kama samaki wa bahari, lakini yenye alama za ajabu zinazometameta. Macho makubwa mawili mekundu yaling’aa gizani, yakitazama kuelekea kijijini.

Kiumbe hicho kilipumua kwa nguvu, pumzi yake ikitoa sauti ya mafuriko na harufu ya chumvi iliyooza.

“Masharti… yamevunjwa… damu lazima ilipwe…"

Giza lilizidi kushuka, pori likawa kimya kabisa. Hata ndege waliokuwa wakirindima kila usiku walinyamaza. Bahari ilipiga wimbi kubwa lililopita mbali, kana kwamba ikionya juu ya kilichokuwa kinakuja.

Na hapo, safari ya kiumbe kuelekea kijijini ikaanza… taratibu… lakini kwa hakika.

ITAENDELEA.
share